"Kreudelbloemen en Bogita's"

Bloemen voor mijn prinses                              5-7-1968


FLANDRIA's en FLORENTINA's
en KREUDELBLOEMEN
ROSATIES en VERGEET MIJ NIET
en honderdduizend zoenen
HERFLORA's en HORTABELS
en ZILVERFLUSSEN
MARGRIETEN en IK HOU VAN JOU's 
en honderdduizend kussen
GROOT GONDELS en PIOENEN
een toefje  BLAUW IN HET VELD
ik ben en blijf verliefd op jou
maar dat heb ik reeds verteld

PERGOLA's en BOGITA's 
en ZONNEBLOEMEN
HEMATIES en  FLAGANDA's 
en zacht je naam steeds noemen
GOUDROLLEN en GERANDA's
een beetje ROSSE RAKKEN
CITRAVELS en TRAVELLEN
ik zou je willen pakken
EMIRA's en wat ROZEN
een ruiker met wat groen
een mand vol bloemen kopen
dat zou ik willen doen

Beschouwing en verklaring

Beschouwing en verklaring                                                              1998?


Veel van mijn rijmpjes rolden zomaar mijn gedachten binnen. Soms 2 of 3 woorden waarvan ik de allitteratie mooi vond, soms 2 of 3 zinnen die gerijmd en wel voorbij dreven en die ik, vaak voor het slapen gaan, gauw neer pende om er later mee door te gaan. Veel van de verliefde gedichtjes sloegen op niemand en van anderen weet ik ook vaak niet meer op wie ze wel sloegen. "Kreudelbloemen en Bogita's" is er een duidelijk voorbeeld van en terwijl ik het zelf een van m'n mooiste vind weet ik niet meer voor wie ik het bedoelde. Zo zijn er meerdere aan te wijzen. Zinnen vloeden rijmend door mijn hoofd, uiteraard vaak ingegeven door emoties.

Spijtig genoeg heb ik nooit een boekje met rijmvormen onder ogen gekregen anders  had ik het mezelf absoluut moeilijker gemaakt om div. stijlen onder de knie te krijgen. Ik tartte mezelf wel soms om zin 1 op 4 en op 5 en op 7 en daar tussendoor zin 2 op 3 op 6 te laten rijmen.
Vaak vond ik teksten van anderen zo mooi dat ik ze MOEST  opschrijven (uiteraard met de vermelding van de originele dichter). Een schitterend voorbeeld daarvan is: " Als liefde zoveel jaar kan duren" maar dat is dan ook van Jacques Brell en de vertaling is van niemand minder dan Michel van der Plas. Daar kon ik niet aan tippen maar het sloeg zo mooi op Gerty en mij dat ik het naar haar vernoemde.  "Je kunt altijd opnieuw beginnen" en dat hebben we dan ook gedaan en we kwamen steeds dichter bij elkaar.

Waarom ik nu zo een haast heb, na jaren van stilstand, om dingen en rijmpjes weer op te schrijven kan ik zelf niet goed verklaren. Voel ik mijn einde naderen of is er weer een productieve fase in mijn leven in aantocht.
Ik weet het zelf nog niet.

Achterin zijn ook veel liedjes-teksten opgenomen, gedeeltelijk eigenwerk voor diverse feestjes maar ook teksten van anderen die mij erg boeiden. De bijbehorende melodie staat steeds vermeld en een aantal ervan heb ik ingezongen met de karaoke en heb ik op een cassettebandje ( in het IP meubel) bewaard.

aan mijn zij

                                               2-2-1984

Hoe ver voert het mij
langs welke wegen moet ik gaan
wat moet ik laten, wat te doen
om in uw schaduw te kunnen staan
om u te weten aan mijn zij

hoe hoogdravend moet ik spreken
hoe literair of elitair
wat moet ik worden, wat te zijn
of als de vos de passie preken
om u te weten aan mijn zij

want.....

ondanks mijn pogen en al mijn streven
ondanks de inzet van mijn spel
weet ik nog steeds niet wat te doen
maar realiseer mij evenwel
dat ik nog veel meer heb te geven
om u te weten aan mijn zij

dus ik blijf pogen, vol venijn
'k wil steeds een nieuwe weg in slaan
steeds nieuw en anders worden
of als u het wil... hier blijven staan
en dan gewoon mezelf zijn
om u te weten aan mijn zij

100x

18 december 1998

vanavond zag je het niet meer zitten
schold op alles, was je boos
kon je er echt niet meer tegen even
het zij je vergeven
want die rot ziekte duurt al zo een poos
en de druk op je, is enorm
de winkel, je kerel, je hond, je thuis
je leven heeft geen vaste vorm
de chaos is kompleet
en al maanden zwoeg je je erdoor
zonder dat iemand van ons weet
hoe we hulp kunnen bieden
hoe helpen wij jou hier door

in gedachten ben ik nu heel dicht bij je
en troost je met een zoen
en om je echt troost te bieden
wil ik dat nog wel 100x overdoen

stad waar ik

stad waar ik                                                   15-11-1972
leerde vrijen
en beminnen
leer mijn min
dat ik anders ben
dan jouw hoge torens
dan jouw gouden
vlaggenmasten
en ijzeren standbeelden

dat mijn voetstuk
niet massief is
leer haar
dat ik
als de boswachter ben
van lady chatterly
niet zo driest misschien
niet zo seksueel misschien
maar wel vol met geuren
van bladeren
en met handen
die mijn min
willen liefkozen
om het liefkozen.

zo een jaar of wat geleden

                                                           september 1981
zo een jaar of wat geleden
ik weet verdraaid niet meer hoe lang
kwam ik je in het centrum tegen
bet blossen op je wang
zo een lange blonde, straal verliefde
en puistig uitziend raar figuur
liep naast je, hield je hand vast, lachte
en  kuste je vol vuur
ik dacht terug en zag even weer
je schuchter staan in het speelkwartier
geen jongen keek toen
geen meisje speelde met je
je was altijd alleen
Annie van Lier.