"het spijt me"

"het spijt me"                               eind oktober 1998


mijn "se moppie" met haar toen
nog kort geknipte jongenskoppie
was en blijft mijn eerste knuffel
d'r zachte huidje, d'r bolle toet
die me terug verlangen doet
naar het spel, het vrijen met
dat kleine babylijfje in ons grote bed
als later Joep zich meldt
na die kleine lieve meid
is een ding dat ik zeker weet
dat je nimmer met hem vrijt
zoals ik dat met m'n semoppie deed

nu jaren en heel wat versjes later
het ik 'n schuldgevoel
omdat ik toen niet heb beschreven
wat ik met haar heb mogen beleven
wat ik toen en nu nog voor haar voel

Fiets

Fiets                       woensdag 16 december 1987

Hoera, ik heb een fiets gekregen!
'n zwarte... en uit India nog wel
van Youph, die heeft 'm meegenomen
bij thuiskomst vanuit Israël

gebronsd en blond stond hij weer voor me
met baard, zeg van 'n dag of drie
na 5 maanden koester ik me aan zijn glimlach
en aan de gein die 'k in z'n ogen zie

hij is wat slanker, ook iets ouder
en meer dan vroeger staat hier een man
'n trots gevoel doorgloeit me, 'k zou willen schreeuwen
" hier staat de zoon van deze Jan!"

"haricot vert, doe maar een pondje"
samen staan we bij de groenteman
dat bruine koppie, heel vlak naast me
die glimlach die me zo ontroeren kan

en weer ervaar ik: " Let dan op, mens"
"dit is mijn zoon, dit is MIJN man"
"geen sla, hoe mooi en vers ook,
die 't hierbij ook maar halen kan!"

maar, ik zeg niets en hou me zwijgend
m'n blik verraadt al veel te veel
hij moet het voelen, 't is haast tastbaar
ik word te snel sentimenteel

maar.... later, met wat wijn, aan tafel
heb ik nog steeds dat raar gevoel
wat een vreemde nooit zal kunnen vatten
terwijl hij weet, wat ik bedoel

Ik heb vandaag een fiets gekregen
van Youph, net terug uit Israël
en over die fiets, ja dat beloof ik
vertel ik later heus nog wel

op Leanne en Joris

op Leanne en Joris                           november 1998




ze rennen als veulens door de kamer
achternagezeten door hun eigen jeugd
stoeien, plagen, kibbelen, knuffelen
en schenken mij, hun opa, vreugd
verstolen kijk ik doe
en lach van binnen

Voor Hans Pelt - Met Schade

Voor Hans Pelt                    (suzanne/VOF de kunst)   1982

'k had laatst schade op vakantie
in Oostenrijk , op wintersport
'k was het formulier vergeten
zo'n origineel schade rapport
daar stan je dan in het buitenland
dus bel je dan met Nederland

met schade, met schade

met schade bel ik Hans Pelt weer op

't was een butsie in mijn bumper

'n deukie op mijn linker deur

en mijn hand was knap gekneusd zeg

en in m'n jas zat ook een scheur

en opeens pak ik de telefoon

en ik vraag met mijn meest vriendelijke stem

of Hans het soms weer regelen ken

en ik denk bij mezelf 

waarom nu, waarom ik ....

met schade, met schade

met schade bel ik Hans Pelt weer op

met schade, met schade

met schade bel ik Hans Pelt weer op

mijn vakantie gaat dus verder 

ik neem nog maar een flinke neut

val dan prompt uit de cabine

ja, ik was ook echt wel wat teut

kom goed terecht, maar breek m'n ski

ik denk dan prompt, je weet aan wie

met schade, met schade

met schade bel ik Hans Pelt weer op

-

ik ben nog steeds op ski-vakantie

ik had wat panne, maar nou ja

d'r zal nu wel niets meer gebeuren

als ik voortaan rustig ga

totdat je vanuit het verre Holland hoort

'n inbreker heeft daar de rust verstoort

met schade, met schade

met schade bel ik Hans Pelt weer op

met schade, met schade

met schade bel ik Hans Pelt weer op

ik bel Hans met schade op

Link naar karaoke versie van Suzanne

Dochters

"dochters"

zo laat op deze avond

kijk ik op m'n tekstverwerker

en realiseer me dat 

dat ze inmiddels moeder is

en mijn kleinkinders toestopt 

ook al willen die 

liever

stoeien met hun papa

_

Petit bon

Geschreven naar Herman Pieterson                        1956

Petit bon

hier in de grauwe sombere kamer
zit een olijk hoofd tegenover mij
zijn vondsten zijn van gouden klater
zijn praten is al balkenbrij

uit Twente komt ie, het zal niet zo wezen
de schertspersoon, ons aller vrind
het is als of hij het niet kan laten
en steeds op nieuwe nonsens zint

hij moet als ik, ons land verdedigen
doch kolder is zijn specerij
daarmee zal hij zijn vijand overwinnen
zij sterkste wapen is zijn praterij!

ik kan me urenlang vermaken
met hem die recht uit Twente komt
en tussen diep-gewortelde gesprekken
zijn nieuwe gevonden nonsens pompt

mijn grote wens is eens te reizen
naar de streek waar mijn ami in woont
opdat ik Twentse lieden lere
'k weet zeker dat het de moeite loont

Bij een Tompoes verhaal

Bij een Tompoes verhaal                                 1969?

Toen ik dit zag
moest ik denken aan een tijd
die ik niet meer over
zou willen doen
aan toen.......
dat ik ca. 14 was

Kapitein Rob
Erik de Noorman en Dick Bos
Prins Valiant en consorten
" die goeie ouwe tijd"
wat ben ik blij dat
die voorbij is

Nee, nudan!
alledaagse dingen
met Helma en Joep
met lachen en ruzie
stoeien in de tuin
of 's avonds een knuffel in bed.