maandag 24 september 2012

geboren en getogen bij Hooij

Ter ere van het Gouden Huwelijksfeest van Dhr. en Mw. van Leeuwen op 29 januari 1981
De wijs van het lied is: Guus kom naar huus......de koeien staan op springen enz.

U praatte steeds over toen die crinoline
de meesten van ons hadden nog nooit zo´n ding gezien
Nou, we bedachten toen een eigentijdse versie
we laten U dus steeds opnieuw ´n nieuw gezichie zien.....


Paula


Dit is dus het lied van die 7 kleine kinderen

geboren en getogen bij Hooij R L
behalve dan de oudste die heette toen nog Treesje
we noemen haar nu Paula, dat weet toch iedereen
zij kwam te wereld op het Brouwersvaartje
d'r vader was toen bakker, nou ja zo'n kouwe dan
met koek en comestibles moest hij zijn brood verdienen
terwijl z'n vrouw Marie de klanten helpen kan

Dit is het lied van die zeven kleine kinderen

ze speelden en ze stoeiden bij Hooy op de R 1
In....middels zijn ze allemaal volwassen
kinderen worden groter, daar kom je niet omheen.

Jan

en die toen kwam was nog maar net geboren

je hoorde 't kind nog schreeuwen, 't lag nog in de wieg
toen het dan de naam kreeg van Pa aan vaders zijde
ze noemden hem dus Jan, U weet dat ik niet lieg
nou dat was een lastpost, dat hebben ze echt geweten
en driftig daar nog bij, met recht een moeilijk kind
de ergste van de stunts die hij heeft uitgevreten
was 't gooien met dat potje, vol met zware inkt

Dit is het lied van die zeven kleine kinderen

ze speelden en ze stoeiden bij Hooy op de R 1
In....middels zijn ze allemaal volwassen
kinderen worden groter, daar kom je niet omheen.

Ria

7 oktober anno 37 een dochter geboren, dat was no 2

(een zoon en 2 meiden, wat kan een mens nog wensen)
de naam van haar moeder, Maria, kreeg ze mee
nou dat was een moppie zo'n lekker donker kindje
maar hou d'r in de gaten, ze was pa z'n lieveling
zat ze zonder geld, ze hoefde maar te huilen
of hij betaalde graag, ze kreeg dus weer haar zin

Dit is het lied van die zeven kleine kinderen

ze speelden en ze stoeiden bij Hooy op de R 1
In....middels zijn ze allemaal volwassen
kinderen worden groter, daar kom je niet omheen.

Linn

maar effe later, U zult het niet geloven

't was in december, de wind woei om het huis
d'ooievaar met, .... stijf bevroren poten
die bracht Leontien heel veilig bij ons thuis
weer zo'n blond kindje, een schatje om te zien hoor
maar ik moet eerlijk wezen, ze leek op onze Jan
driftig zodat ze helemaal blauw kon worden
met Pa steeds aan de stok, die kon er ook wat van

Dit is het lied van die zeven kleine kinderen

ze speelden en ze stoeiden bij Hooy op de R 1
In....middels zijn ze allemaal volwassen
kinderen worden groter, daar kom je niet omheen.

Ben

Ja, toen die kwam

wat best een aardig ventje
hij deed zijn ogen open en zag ons allen staan
b'teuterd en bleek lag dar dat kind te kijken
als Bennie zou ie later door de oorlogsjaren gaan
dat jong dat was een slanke met kleine blonde krullen
ja 't is haast niet te geloven, maar heus ik was er bij
dat ie nou wel anders is, dat moet 'm dan toch zitten
in 't veel besproken toetje, dat ene extra ei

Dit is het lied van die zeven kleine kinderen

ze speelden en ze stoeiden bij Hooy op de R 1
In....middels zijn ze allemaal volwassen
kinderen worden groter, daar kom je niet omheen.

Pien

na de bevrijding is 't pas geworden

dat weer een spruit zich aandient
verdomd, 't was weer een meid, Ineke kwam.. dat is later Pien geworden
't gezin was nu opslag tot 6 man uitgebreid
3 van die dochters en nou dus weer een vierde
2 van die jongens en nog was 't niet compleet
je moet eerlijk zijn, 't gewoonweg toe gaan geven
't was geen half werk, zoals men dat toen deed

Dit is het lied van die zeven kleine kinderen

ze speelden en ze stoeiden bij Hooy op de R 1
In....middels zijn ze allemaal volwassen
kinderen worden groter, daar kom je niet omheen.

Wim

En nu dan de laatste, dat is onze Willem
de laatste dus ook in dit schone lied
en al zullen de laatsten de eersten dan wezen
vanavond geldt dat voor hem helaas niet.
En al ben ik het dan zelf, ik moet u hier bekennen
ik zit ´r echt niet mee, ik kom er even goed
ze vinden m´eiugenwijs, noiu ´t kan me niet veel schelen
gooi ´t maar in m´n opet, of in m´n hoge hoed.
En de moraal, het moest er van komen
Zeven kinders sterk, in ons ouderlijk huis
´n soort crinoline, maar dan wel wat moderner
we waren zo samen weer eventjes thuis.


Dit is het lied van die zeven kleine kinderen

ze speelden en ze stoeiden bij Hooy op de R 1
In....middels zijn ze allemaal volwassen
kinderen worden groter, daar kom je niet omheen.

donderdag 20 september 2012

vastentijd

vastentijd                                     november 1967

ik weet nog dat
ik stond of zat
en luid de kruisweg bad
nadat we samen
ter kerke kwamen
oh heer bescherm ons. amen

ik weet nog dat
ik de afstand mat
die je tussen staties had
fier trok pastoor
met zang van 't koor
de kerk dan door

ik weet
hoe Jezus leed
ons knielen deed
't Stabat Mater
Zijn roep om water
Zijn kruisdood later

ik haatte
de soldaten
die niet vergaten
te dobbelen om Zijn kleed
dat is wat 'k nog weet
 en niet vergeet

Ik weet nog dat
ik stond of zat
en luid ......

maandag 17 september 2012

SMEEKBEE

Geschreven naar aanleiding van een zeer kortstondige                            begin 1957
verkering met Clara Huneke

SMEEKBEE

gij met uw volle rode lippen
die ik zo hartstochtelijk begeer
gij met uw reine, kuise liefde
die ik met mijn hele hart vereer

"God laat ons samen zijn in lief en sterven
oh, laat me toch uw liefde erven" 

gij met uw mooie ronde borsten
uw liefde ben ik nimmer waard
gij met uw smalle slanke heupen
wat is het dat mijn bezwaart?


"God laat ons samen zijn in lief en sterven
oh, laat me toch uw liefde erven" 

gij met uw kristallen reeën ogen
is ook uw hart zo vederlicht
gij die zoveel schoon kan bogen
is uw liefde op mij gericht?

zo ja, oh laat ons dan saam herhalen
de bee die god alleen begrijpt
hij kan zoiets het best vertalen
hij weet hoe mijne liefde rijpt
"God laat ons samen zijn in lief en sterven
oh, laat me toch uw liefde erven" 
"Gij die het groot heelal bestuurt
blijf tot het einde onzer tijden
dicht, heel dicht in onze buurt" 

donderdag 13 september 2012

" vrij zijn "

ik zet alles nog 'n op een rij                        september 1991
ik overleg, bedenk en overweeg
ik maak me als het ware vrij
en voel me daardoor minder leeg

want nu ze weg is uit m'n dagelijks doen
al kan ik 'r nooit echt helemaal vergeten
haal ik als 't ware een spons over m'n lei
maar 't "vrij -zijn" ....
ben ik nu al weer vergeten

maandag 10 september 2012

bollende fokkezeilen

de blazende ballonnen                                          1967
die bollen als fokkezeilen
op buitengaatse plezierjachten
borrelen van steriele vloeistoffen
die purper aandoen
in het kale licht van TL buizen.

glazen ploertendoders van 1967
die door met gummi-handschoenen beklede handen
worden voorzien van nieuwe impulsen
opdat ze nog doeltreffender zullen zijn
voor de kwade geest
die ze zal gebruiken.

blijf borrelen, steriel stinkend glas
blijf purper aandoen in het licht van TL
ik houd het liever op
buitengaatse plezierjachten
met bollende fokkezeilen.

donderdag 6 september 2012

vrijage

vrijage                                     februari 1968

oh, ik weet een bloem te staan
en ik zal 'm voor je plukken
je moet 'm dragen in je haar
je moet 'm dragen heel het jaar
of nee, ik zal steeds nieuwe plukken
steeds nieuwe zal ik plukken
ze groeien daar in 't veld
ik heb ze vroeger wel geteld
nu weet ik niet meer hoeveel er staan
kom laat het mij je wijzen
geef mij je hand en laat ons gaan
naar 't veld waar al die bloemen staan
die ik je graag wil wijzen
ik wil ze plukken ook voor jou
en zal ze toeven tot een bos
terwijl we rusten op het mos
dat doe ik dan voor jou
dat doe ik gráág voor jou
en ik wil nog veel meer doen
ze wijzen, toeven, plukken
me honderd keer wel bukken
dat alles voor één zoen
en voor de tweede zoen
pluk ik er nog eens honderd
je hebt dan bloemen zat
dan vrijen we maar wat
à honderd bloemen voor een zoen
de rest moet je goedkoper doen

zondag 2 september 2012

Rijmerij

                                                   april 1978


van binnen ben ik dood
en het is stil in mij
het is misschien voorgoed
wel uit met rijmerij

ik sta stil
en realiseer het mij
het duurt te lang
daarom verweer ik mij
en zak weer terug
naar het dolce far niente
maar mijn God
dit is niet goed
het is buiten nu al lente!

ik zou net als daar
moeten groeien en ontspringen
in mij zou ook
het leven moeten dringen

maar toch ....
al sta ik stil
en verweer ik mij
....... dit was
voor het eerst sinds ruim één jaar
weer rijmerij.