's morgens vroeg november 1986
's morgens vroeg, in het nog natte bos
loop ik met slome pas
m'n beide honden snuffelen aan struiken
en doen dan, gelijk een tweeling
gezamenlijk hun ochtendplas
de nu nog vaal blauwe lucht
hangt boven me te gloren
de natte bomen wachten op de zon
opnieuw is er een dag
in 't nog slapend bos geboren
naarmate ik langer loop
zie ik de lucht "verblauwen"
het bos verkleurt, wat strijklicht hier
wat schaduw daar,
en ik, ik stap wat onbehouwen
het eerste zonlicht tegemoet
en net als de toppen van de bomen
voel ik, haast sluimerend nog,
de nieuwe dag, het nieuwe licht
bij me naar binnen stromen
en als.....
als de natuur het bewijs zou moeten zijn
van uw bestaan
dan heeft U mij vandaag
weer overtuigd
Geen opmerkingen:
Een reactie posten