"het spijt me" eind oktober 1998
mijn "se moppie" met haar toen
nog kort geknipte jongenskoppie
was en blijft mijn eerste knuffel
d'r zachte huidje, d'r bolle toet
die me terug verlangen doet
naar het spel, het vrijen met
dat kleine babylijfje in ons grote bed
als later Joep zich meldt
na die kleine lieve meid
is een ding dat ik zeker weet
dat je nimmer met hem vrijt
zoals ik dat met m'n semoppie deed
nu jaren en heel wat versjes later
het ik 'n schuldgevoel
omdat ik toen niet heb beschreven
wat ik met haar heb mogen beleven
wat ik toen en nu nog voor haar voel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten