In het ziekenhuis november 1998
half 11 's avonds laat
en ik probeer mijn emoties te rangschikken
ik heb vanmiddag tijden het bezoek
Dominique van pret zien hikken
ik heb haar vastgehouden
ik gaf haar een dikke zoen
zoals verliefde opa's vaker doen
en gisteren kreeg ik een stevige knuf
van Helma en Lean
maar al zijn mijn handen nu duf
van de reuma
iets wat ik helder beseffen kan
is dat ik dit op de computer
zal moeten overdoen
want zelfs m'n handschrift
lijkt niet meer op dat van toen
wat ik echter wel mag beleven
is de pret, het plezier
met allen die me zo na zijn
en die me ook zo trouw zijn gebleven
m'n dag is ten einde
m'n pillen zijn op
morgen iets beter
flink zijn, even flink zijn
kop op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten