" moet je goed luisteren, het is toch allemaal een farce"
Terwijl mijn handen over de type machine gaan, dwalen mijn gedachten terug. Ik stapte naar voren mijn sigaret nemend en sprak het kleine vrouwtje aan. Duidelijk italiaans. Een snor van donkere haartjes op haar bovenlip. Geblondeerde haren, strak naar achter gekamd. "En laange wit broek, maat 53" zei ze, ' heb ik niet meer ' repliceerde ik en ze draaide zich al om. " daank U wuel" en weg was ze. De wind van de opengaande deur waaide haar parfum naar binnen. Veel te zwaar voor zo'n klein wijfie!
" moet je goed luisteren, iedereen speelt toch komedie, ja , ik geloof dat ik wel eerlijk ben, ik wel!"
Toen ik door de winkel liep schoot me ineens te binnen dat ik het zonnescherm nog moest ophalen: kastje open, touwtje trekken met mijn volle gewicht, en hup, daar ging het logge witte ding de hoogte in. Zon straalt de tent binnen. Nu maar meteen de airco aanzetten ondanks de koelte die er nu nog is. Anders is het in 10 minuten te heet in de zaak. Ik schenk mezelf een gekoeld glas water in en neem een grote teug. Te groot! Het schiet verdomme in mijn luchtpijp en ik steek zowat de moord, hoest me een ongeluk en kan even door mijn betraande ogen niets meer zien. Maar het klaart op. Langzaam klaart het op en kijk ik naar mezelf in de spiegel en zie dat mijn hoofd een soort rode biet is. Gelukkig tijdelijk, weet ik uit ervaring.
" moet je goed luisteren, dat zag je nou aan mijn vader en moeder! En ik vergeef het haar ook nooit ook! WAT?? Dat zij mijn vader, nou ja, niet vergeven heeft hè, dat kreng, dat vergeef ik haar nooit"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten